Las Cortes 2

Fará un algo máis dun ano, descubrín, xa non lembro como, un xogo por internet. Semellaba un xogo como outro calquera, como pode ser o Hattrick, ou o Popomundo. Un xogo de rol típico, no que en troques de toma-lo rol de vampiro ou de cazatesouros toma-lo rol dun político. Chamábase Las Cortes.

Non podo estar máis agradecido de atopalo.

I é que este simulador de política foi clave no meu pensamento, tanto político como social. Desenvolvino completamente, plantexándome moitísimas cousas que endexamáis pensara. E non só iso, senón que ademáis atopei xente marabillosa de tódolos lugares do Estado e incluso de fóra del, unha comunidade sorprendente, dende redskins a falanxistas e dende independentistas cántabros a defensores da sacrosanta unidade española todos xuntiños debatendo e pasando bos momentos na Barra dun Bar. En definitiva, madurei moito grazas a un simple xogo de Internet. É curioso, podedes chamarme friki, pero é a verdade.

Dende eiquí, quixera pedirvos ás poucas persoas que len isto e que non xoguen, que polo menos lle den unha oportunidade de máis dunha hora, curioseando e lendo por el. Non vos defraudará, estou seguro.

A vida

"Se vivir é durar, prefiro unha canción d'Os Beatles a un Long Play d'Os Boston Pops."

Mafalda

A noite Sundance

Entérome neste fío de Mundoplus.tv que a partires da semana pasada Antena .neox, un dos canles de Televisión Dixital Terrestre de Antena 3, estaba a emitir un ciclo de cine independente, filmes que se convertiron en obxectos de culto grazas ó seu paso polo Festival de Sundance.

Este ciclo, nomeado como A noite Sundance, emítese nese canle tódolos domingos ás 22 horas, e non só se emiten eses filmes, senón que tamén se proxectarán cortos de directores noveis e hai unha tertulia posterior que repasa o emitido dando a visión propia dos tertulianos. Durará até o 15 de Abril, e os filmes serán en versión orixinal subtitulada ou en castelán, como prefira o espectador.

Este ciclo é importante por dúas cousas. A primeira, é que é un dos primeiros contidos exclusivos da TDT, e a segunda, que é a primeira vez que se fai un ciclo deste tipo con parte das innovacións que permite esta tecnoloxía.

Eiquí tedes os filmes que se emitirán:

21 de Xaneiro: Oldboy

28 de Xaneiro: Saalam Bombay

4 de Febreiro: You can count on me

11 de Febreiro: Primer

18 de Febreiro: Poison

25 de Febreiro: La vida y nada más

4 de Marzo: Heavy

11 de Marzo: Party Monster

18 de Marzo: Temporada de patos

25 de Marzo: Dossier 51

1 de Abril: Pusher

8 de Abril: Swoon

15 de Abril: Mala Sangre

Alomenos eu, penso ver todas as que poida.

O 3A

Coido que non hai quen os entenda.

Fai aproximadamente un mes, días arriba días embaixo, elíminábase unha das tres líñas de bus urbano das que pasaban por Adormideiras, o meu barrio, o 3A, e en troco, reducían a frecuencia da liña 3 de 20 a 13 minutos. Tamén cambiáronlle o percorrido, que na práctica pasou a se-lo que facía o 3A fai uns anos. Dixeron que foi porque os veciños de Adormideiras e de Monte Alto o pediron, cousa que as Asociacións de Veciños negaron.

Ben, pois hoxe anuncian que a partires do luns volverase a poñer a liña 3A porque a súa desaparición, e cito textualmente ó Alcalde, "supuxo un agravio para Adormideiras". Por fin se decataron de que se tarda menos en ir dos Salesianos a Adormideiras a pé que no bus. Agora só falta ver se manteñen a nova frecuencia do 3, coido que así vai ser, e cal vai a ser a frecuencia do 3A.

Agora sí, agora non, primeiro é bó para nós, despois que é un agravio. Coido que non hai quen os entenda.

Xabarín Club

Se onte falaba da Nova Canción Galega, hoxe vou falar da "Novísima Canción Galega" (quedoume ben o termo e todo), que se ve representada pola música surxida ó redor do Xabarín Club. E é que non se pode comprende-la historia i evolución dos que nos 90 éramos uns nenos, e que agora somos universitarios.

A influencia deste programa da Televisión de Galicia na nosa xeración foi impresionante. Quen non lembra o Pero qué jallo é! ou o Estou na lavadora? Deu a coñecer o rock bravú, un rock xenuínamente galego que aínda ten certa influenza na actualidade, e máis se temos en conta que aínda que xa pasou de moda, algúns grupos deste xénero seguen aínda en activo.

Se queredes descarga-las canciones da nosa infanza, deixovos aquí unha ligazón para a descárrega directa. Disfrutádeas.

Eu .gal

Seguindo o exemplo de Catalunya co seu Puntcat, tamén xurdiu na Galiza unha iniciativa para acadar un dominio única e exclusivamente galego, para satisface-las necesidades culturais e lingüísticas que o noso país ten.

A coordinación do proxecto lévaa a Asocación PuntoGal, formada en xuño de 2006 por entidades provadas e particulares.

Dende aquí, quero aporta-lo meu graíño de area para tenta-la consecución do dominio con esta entrada, co báner que aparece embaixo á esquerda, e asinando aquí.

Detrás de nós, ven a Asociación PuntuLli, que reivindica o dominio .lli para o País Llïonés. E detrás, o caso vasco, aínda que o teñen aínda máis compricado.

Os cataláns tardaron 5 anos en conseguilo, conseguirémolo nós antes do 2011 ou non seremos quenes de acadalo?

Final feliz

"Queres un final feliz? Síntoo, non temos."

Gregory House, Humpty Dumpty, 2x03

Nova canción galega

Preguntábame polo mésenller fai uns días Andreu, unha amizade de Barcelona, por grupos de música galegos. Despois de responderlle os tipicos que sempre se citan nestes casos (Siniestro Total, Os Diplomáticos de Montealto, Heredeiros da Crus), ou sexa, o rock bravú que nos 90 soaba por toda Galiza grazas a aquelas marabillosas tardes que o Xabarín Club dáballe ós daquela nenos coma mín, e algún outros grupos menos coñecidos como Skarnio ou Skacha, Andreu inquiriume sobre a existencia dun movemento da música de cantautor galega. Tonto de mín, dixenlle que non houbo aquí algo semellante ós Lluís Llach, Raimon, Serrat e compaña.

Nembargantes, pensando no tema, estranoume que na Galiza non surxira un movemento deste tipo, tendo en conta o tiron popular da música social e reivindicativa de cantautor que había entón. E estranoume tanto que me puxen a buscar no gúgel a ver se atopaba algo.

E así foi, atopeime coa Nova Canción Galega, que tivo o seu momento de esplendor entre 1967 e 1974, representado sobre todo no colectivo Voces Ceibes, do que estivo bastante preto ese grandioso poeta galego que é Manuel María. Xente como Miro Casabella, que publicou o seu último disco no 2004, ou Benedicto, que aínda ten un blog que por certo é bastante bó, contribuíron a esa música de autor galega que acabo de descubrir. Teño moito por aprender desta e aínda máis por devorar, pero as tres primeiras cancións que ouvín destes dous autores encantáronme.

Deixovos unha canción de Benedicto, titulada Os Compañeiros:



E a letra dunha canción de Miro Casabella publicada no seu disco Orvallo, de 2004, e titulada The Prestige:

Virxenciña de Muxía
ficou enchida de merda
ben poidera ser de ouro
si a virxenciña quixera.
Si a virxenciña quixera
ai la le lo ai la la lo,
Nin para ben
nin para mal
non o queremos no noso chan
nin para ben
nin para mal
non o queremos NUNCA MÁIS

Personaxes de prestige
veñen visitar Galicia
son os mesmos que nos trouxeron
a pobreza e a inmundicia.
A pobreza e a inmundicia
ai la le lo ai la la lo.
Nin para ben...

Non has de esquecer Galicia
tanta ofensa e tanto engano
tanta burla e tanta morte
tanta rabia e tanto dano.
ai la le lo ai la la lo.
Nin para ben...

Prepáranse grandes medios
Para combater a negrura
Voluntarios e mariñeiros
Corazón, enxeño e bravura
Corazón, enxeño e bravura
ai la le lo ai la la lo.
Nin para ben...

A xuventude da morte
vaise pra as illas Canarias
traballar lonxe da terriña
por culpiña duns canaias.
ai la le lo ai la la lo.
Nin para ben...

Dicen que van poñer
Un ave que corre moito
Para ficaren na nosa terra
Paxariños quero dos outros.
Paxariños quero dos outros
ai la le lo ai la la lo.
Nin para ben
nin para mal
non o queremos no noso chan
nin para ben
nin para mal
non o queremos NUNCA MÁIS.

Libros

Sempre quixen escribir un libro.

Nunca me animara antes a intentalo seriamente, pero teño gañas de escribir, como xa dixen nun dos posts anteriores. Sen embargo, o meu pai leva un mes ou así tentando que comece unha novela. El cre que Filoloxía serve para ser escritor e pouco máis, e se engadimos a ensinanza, non lle falta razón.

Así que quizáis sexa hora de cumprir ese desexo do meu pai e de facer honra á miña carreira, e, alomenos, facer unha especie de guión en canto teña un pouco de tempo. A ver que sae de todo isto.

Rematarei o libro? Chegarei a remata-lo guión, quizáis? Quen sabe. Pero posíbelmente tente.

Cumpreanos

Arrrrrrrrrrrrrrrrrr!

Comezo a miña primeira entrada xa "oficial" celebrando o meu cumpreanos.

Sempre vexo a todo o mundo celebrando o seu dunha maneira ou doutra, aledándose moito por cumpriren un ano ou deprimirse aínda máis porque lles queda un ano menos para morrer.

Sen embargo, para min só significa que a Terra xira unha vez máis ó redor do Sol, unha vez máis dende o día en que nacín. Sei que para tódalas festas importantes digo o mesmo, pero e que tal e como está o mundo, con toda a miseria, as mortes, as guerras, as infraccións ós Dereitos Humáns....non estou para celebracións, sinxelamente. Páreceme frívolo.

Introdución

Arrrrrrrrrrrrrrrrr, mariñeiro!

Benvidos a esta nova aventura blogueira, que comezo hoxe aquí. Este blog non pretende moito, a verdade. Teño a intención de que sexa o meu vehículo de expresión cara o mundo exterior, dunha maneira xeral, comentando diferentes aspectos da vida e do que pase ó meu redor.

Este é, se non lembro mal, o meu terceiro intento blogueiro, cuarto se temos en conta o meu fotolog. Os anteriores non foron para adiante, xa sea pola miña falla de ganas de actualizaren, ou por outras cousas. Espero e desexo que neste non teña os mesmos problemas, xa que sei que actualizarei este con relativa frecuencia, teño gañas de escribir.

Así e todo, moitas grazas por entraren, e se queres deixarme un comentario, será benvido.

Boa estadía, e benvido.