Pesquisar neste blogue

Grumetes que pasan por aquí

Os últimos comentarios

Entrada 100

Ía escribir un pequeno artigo de autobombo para celebra-la entrada número 100 do blog, pero onte mirei unha foto túa, e dinme conta de que alén dos Diarios do Capitán Pescanova, hai unha cativiña que merece hoxe aínda máis unha entrada.

Ás veces, cando falo con xente que non te coñece, pregúntanme o teu nome. Eu nunca contesto o mesmo, e non porque non me lembre del, senón que me deixo levar polos meus pensamentos e sentimentos, e contesto o primeiro que vén á miña mente. Poucas veces podo evitalo, qué lle imos facer. De feito, canto máis o penso, menos quero evitalo, xa que iso non é máis que un reflexo do moito que inflúes na miña vida cotiá.

Para mín chámaste República, se falamos de política.
Chámaste Bondade, Soliedariedade, Igualdade ou Liberdade se falamos de como eres.
O teu nome é Amor, Dozura, Cariño, Paixón, Bico ou Mimo se falamos de nós.
Aínda que tamén Esperanza, Vida, Estabilidade ou Futuro se falamos do que me aportas.
E por suposto, Anxiño, Cativiña ou Ruliña, se falamos entre nós.

Porén, hoxe e só hoxe, chámaste 1 e pico. E sempre que penso en ti neste día, quixera que te chamaras 24, quixera que estiveras na miña vida dende que naciches.

Velaquí o meu regalo:



Cuatro años de felicidad intercalada
Cuatro años de desconfiadas miradas
Y una historia de amor interrumpida
Maldita sea, maldita sea mi vida.

Y una rosa nació entre mis manos
Y sus púas mi sangre han derramado
Sangre que brota del fondo del corazón
Maldita sea, que paso con mi razón.

Tranquila mi vida
He roto con el pasado
Mil caricias pa decirte
Que siete vidas tiene un gato
Seis vidas ya he quemado
Y esta ultima la quiero vivir a tu lado, Oh, oh.

Y ahora me encuentro en medio de este lago
Con los pelos de punta recuerdos del pasado
Con la frente arrugada mirando la explanada
Pensando en ella que me dio todo por nada
No puedo olvidar tu cuerpo desnudo

Me revienta pensar quien puede estar
Encima de ti
Cuando pienso que alguien te puede probar
Te lo juro, que el corazón se me hace un nudo.

Tranquila mi vida
He roto con el pasado
Mil caricias pa decirte
Que siete vidas tiene un gato
Seis vidas ya he quemado
Y esta ultima la quiero vivir a tu lado. Oh, oh.

1 comentarios:

Anónimo disse...

Esa canción, marcou un momento moi importante da miña vida, que recordos..

 
ir arriba