Tres días pasaran dende que chegou a túa carta. Lina. Xa ningúen daba un duro porque deras sinais de vida, pero aínda existías.
Tres meses pasaran dende que chegou a túa carta. Lina. Xa ningúen daba un duro porque deras sinais de vida, pero aínda existías.
Tres anos pasaran dende que chegou a túa carta. Lina. Xa ningúen daba un duro porque deras sinais de vida, pero aínda existías.
O meu corazón mo dicía, a miña testa mo dicía, os meus sentimentos mo dicían.
Tres días e tres minutos pasaran dende que chegou a túa carta. Xa ningúen daba un duro porque deras sinais de vida.
Tres meses e tres minutos pasaran dende que chegou a túa carta. Xa ningúen daba un duro porque deras sinais de vida.
Tres anos e tres minutos pasaran dende que chegou a túa carta. Xa ningúen daba un duro porque deras sinais de vida.
Tres minutos
Publicado por Fran en 01:42
Etiquetas: Os meus relatos
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
1 comentarios:
Inquietante, sugerente, desconcertante, con las palabras que van cayendo... Te quedó lindo :)
Enviar um comentário