Chovía.
O autobús estaba a achegarse á cidade pola estrada que viña de Arteixo. Era un autobús vello, de cor azul escuro, relativamente cheo de xente. Unha muller miraba pola fiestra, cavilante, con cara de preocupación e coa lúa reflectíndose nos seus ollos verdes. Un leve zumbido distraeulle dos seus pensamentos.
-Xa estou chegando. Vémonos na estación, vale?
Após uns intres, o bus aparcaba no andén 6. Del baixou a nosa muller, que roldaba os corenta, pero aínda atraía as olladas dos homes. Ela non o entendía, pois nin tiña un culo firme nin uns peitos turxentes, pero a súa cariña de anxo dáballe un morbo que non sabía que tiña. Os seus ollos recorrían a dársena de chegadas, tentando procurar un rostro familiar, que non conseguía atopar. Comezou a andar, impaciente, pero non estaba alí. Outro zumbido, esta vez unha mensaxe: "Stou na porta do Krte Inglés. Ven aki, sperot. 1bso".
Dirixiuse cara alí, pero non atopou un paso de peóns. Comezou a cruzar polo medio da rúa, aproveitando que o semáforo dos coches estaba en vermello. Pero cando mirou á esquerda, unha moto a grande velocidade ía cara ela, sen tempo para reaccionar.
O autobús estaba a achegarse á cidade pola estrada que viña de Arteixo. Era un autobús vello, de cor azul escuro, relativamente cheo de xente. Unha muller miraba pola fiestra, cavilante, con cara de preocupación e coa lúa reflectíndose nos seus ollos verdes. Un leve zumbido distraeulle dos seus pensamentos.
-Xa estou chegando. Vémonos na estación, vale?
Após uns intres, o bus aparcaba no andén 6. Del baixou a nosa muller, que roldaba os corenta, pero aínda atraía as olladas dos homes. Ela non o entendía, pois nin tiña un culo firme nin uns peitos turxentes, pero a súa cariña de anxo dáballe un morbo que non sabía que tiña. Os seus ollos recorrían a dársena de chegadas, tentando procurar un rostro familiar, que non conseguía atopar. Comezou a andar, impaciente, pero non estaba alí. Outro zumbido, esta vez unha mensaxe: "Stou na porta do Krte Inglés. Ven aki, sperot. 1bso".
Dirixiuse cara alí, pero non atopou un paso de peóns. Comezou a cruzar polo medio da rúa, aproveitando que o semáforo dos coches estaba en vermello. Pero cando mirou á esquerda, unha moto a grande velocidade ía cara ela, sen tempo para reaccionar.
1 comentarios:
Desde su habitación se veían las amenazantes torres de la catedral, provocando en su interior una inquietud que jamás llegaría a comprender.
Enviar um comentário