Poema dos tres tristes tigres

Tres tristes tigres
comen trigo nun trigal,
o deserto lles rodea,
o trigo se lles vai rematar.

Non hai ren para comer,
non hai ren para beber,
o tempo se lles esgota,
os tres terán que emigrar.

Embárcanse nunha pateira,
comezan a navegar,
as ondas mécenos na auga,
e acaban nadando no mar.

Tentaron nadar até Europa,
porén, morreron de frío,
perseguindo o doce soño
de ter algunha esperanza.

Agora os tres tristes tigres,
xacen no fondo do mar,
só foron tres inmigrantes,
eran pobres, que máis da?