A miña xornada electoral

Hoxe é día de eleccións.

En Galiza só houbo eleccións locais, á diferenza das chamadas comunidades non históricas, nas que tamén hai autonómicas.

Eu, como cidadán d'A Coruña, exercín o meu dereito ó voto. Pero esta vez, fíxeno dunha maneira diferente, pois non me adiquei simplemente a darlle o DNI e o sobre ó Presidente da mesa electoral.

A miña historia comeza ás 7:40 da mañá na parada do autobus da Praza de Pontevedra após dunha noite de marcha. Mentres estaba a agardar polo bus vermello, ollei o reloxo, e decateime de que os colexios electorais estaban a piques de abrir.... ou iso cría, alomenos. Así que pensei que sería mellor ir votar xa e durmir todo o día.

Cheguei ás 8 clavadas ó Instituto de Adormideras, crendo que ía poder votar e ir durmir. Pero non, ás votacións comezaban ás 9, así que decidin quedar e ver como era todo o proceso de conformación das mesas electorais. 5 minutos despois aparecía o primeiro interventor, un do Partido Popular. Desexeille boa sorte, e dixenlle que lles ía votar a eles, a ver que me dicía. Deume a man, e díxome que daba gusto ver como a xuventude se mobilizaba para votar por España. Escapouseme unha lixeira gargallada.

Mentres se conformaban as mesas e a maioría dos suplentes marchaban do instituto cun aire e unha faciana de alivio, ían chegando os demáis interventores dos partidos. Resulta que un dos do BNG é Breixo, un dos responsábeis de Galiza Nova n'A Coruña, veciño e amigo meu da infancia. Falo con él, e ten problemas para votar porque é interventor da mesa na que lle tocaría facer efectivo o seu dereito, ou algo así. Vaise a solucionalo, e eu saio a fumar un cigarro fóra.

Mentres estaba a papar frío, absorto nos meus pensamentos, dentro están a montar as cabinas electorais. Son preto das 8:40, e as forzas da orde fan por primeira vez a súa aparicion. En concreto, chega un policía nacional, que entra e inmediatamente volta a saír cunha bolsa de deportes que leva a un coche. Cando regresa, paroo e preguntolle cal é a súa función no colexio, ó que me contesta (nun perfecto galego, o que é de agradecer) que el só tiña que vixiar que todo fora correcto e que non houbera incidentes; así como vixia-las papeletas.

Volta cara dentro, e eu, que xa rematara o cigarro, volto con él, e sitúome xunto a unha das cabinas electorais vendo todo o que esta a pasar. Miro a ver que papeletas colocaron, e resulta que nunha das dous non hai ningunha, e noutra só están as do PPdeG, BNG, ERG, PG, CDS e Partido Humanista, faltando as do PSdeG-PSOE, EU, CORCOBA2007 e PUM+J. O primeiro interventor que vén a comprobalas é o do BNG, que non din nada, igual que ó do PP, e, sorprendentemente, a do PSOE, que ó ver que a súa papeleta non está, move a testa e marcha. Son as 8:55, e todo seguía igual. Ten que ser unha cidadá normal e corrente, o que decida colocar tódalas papeletas ben. Falo con ela, e me dí que aínda que ela sabía que o primeiro ía ser alguén que chegara de marcha, o resto na mesa cría que ía ser algún ancian madrugador.

As 9 en punto. Preparo o meu voto, que vai para Quique Tello. Após uns minutos, Breixo faime un xesto coa testa, o que significa que xa podo ir votar. Son o primeiro en todo o colexio. En vez do DNI, saco a tarxeta do bus sen querer, o que ocasiona as risas da mesa. Por fin o atopo e llo dou ó Presidente da mesa, que introduce o meu voto na urna, ó mesmo tempo no que Breixo me tira unha foto co seu móbil. Desexolles sorte a todos, e por fin marcho a durmir.