O lapis do carpinteiro

Onte, ante a imposibilidade de durmir, tocou sesión de cinema nocturno. Dous foron as películas que vín: Ulises, aquela versión clásica protagonizada por Kirk Douglas en 1954, e O lapis do carpinteiro, dirixida por Antón Reixa no 2002 e baseada na novela homónima de Manuel Rivas.

Da primeira, non moito que dicir salvo reseña-la face de parvo que se lle queda a Kirk cando lle botan as maldicións no templo de Troya.

Pero a segunda, encantoume. Unha boa historia ben levada á pantalla grande, os actores ben, cun Luís Tosar na súa liña. E logo, está o punto extra das localizacións, xa que é a única película, que eu saiba, na que sae a zona da miña casa, e iso sempre fai ilusión. Ademáis, tiven a oportunidade de vela en galego, outra cousa bastante rara. En definitiva, recoméndolla a todo o mundo.